Boeien, binden en bruggen slaan
een transculturele analyse van integratie in sport- en beweegpraktijken
Respecteren en waarderen van verschillen is één van de gevleugelde grondslagen van onze vakvisie. Hoe komt het dan dat we het eerder over het waarderen van verschillen in bewegingsniveau en het respecteren van de verschillende manieren om bewegend om te gaan met de ander en het andere hebben, dan dat we daarin een analyse van de diversiteit in culturele achtergrond van de deelnemers laten doorklinken? Wat is de reden dat er op ons blanco opleidingsinstituut procentueel weinig allochtone studenten en docenten zitten, terwijl de sport- en bewegingscontext zoveel kleurrijker is? Waarom tref ik ter voorbereiding van dit artikel nauwelijks enige vakliteratuur en onderzoek aan, die ons terzijde staat om antwoorden op dergelijke ingewikkelde vragen te formuleren? Terwijl ik daarin juist doorslaggevende en interessante pleidooien lees om het interculturele onderwijs op de kaart te zetten.