Geen tijd
smoes of realiteit?
De hoofdvraag die de auteurs in dit hoofdstuk trachten te beantwoorden luidt: in welke mate vormt een gebrek aan tijd daadwerkelijk een belemmering voor mensen om niet aan sport te doen, ofwel: hoe tijdselastisch is de vraag naar sport? Om deze vraag te beantwoorden, maken de auteurs gebruik van verschillende databronnen die in drie achtereenvolgende paragrafen worden besproken. Allereerst wordt kort ingegaan op de uitkomsten uit eerder verrichte studies, waaronder ook meer algemene inzagen uit de serie tijdsbestedingsonderzoeken van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en partners (paragraaf 3.2). Vervolgens gaan de auteurs nader in op de relatie tussen sport en bewegen en tijdgebrek door meer specifieke analyses uit te voeren op de tijdsbestedingsdata door mensen die meer en minder druk bezet zijn met elkaar te vergelijken (paragraaf 3.3). In de laatste resultatenparagraaf (3.4) wordt stilgestaan bij de uitkomsten van interviews die zijn gehouden met drukbezette – werkende ouders – sporters en niet-sporters (Mulleneers 2008). Het hoofdstuk sluit af met inhoudelijke conclusies en met aanbevelingen voor het sportbeleid en voor nader onderzoek.