Homo ludens
proeve ener bepaling van het spelelement der cultuur
Centraal in dit werk van de Leidse historicus, staat de vraag of de mens naast homo sapiens en homo faber niet even wezenlijk een homo ludens, een spelende mens is. De auteur ontvouwt een cultuurbeschouwing welke is gebaseerd op de gedachte dat menselijke beschaving opkomt en zich ontplooit in spel, als spel. Hij neemt het begrip spel op waar de maatstaven van de experimentele wetenschap het laten rusten. Uiteindelijk verliest de vraag naar spel of ernst haar betekenis in ieder zedelijk bewustzijn dat gegrond is in erkenning van gerechtigheid en genade.
Literatuurverwijzing: Huizinga, J. (1974). Homo ludens: proeve ener bepaling van het spelelement der cultuur. Groningen: H.D. Tjeenk Willink bv.
Fysieke exemplaren |
||
| Organisatie | Plaatsingskenmerk | Status |
|---|---|---|
| Mulier Instituut | SPGESCH-0007-1 | Beschikbaar |
Publicaties worden niet uitgeleend aan externen. Inzage op verzoek:
Mulier Instituuttel: 030-7210220
e-mail: info@mulierinstituut.nl