Bewegen als doel én bewegen als middel!

Van tijd tot tijd wordt er binnen de lichamelijke opvoeding eenzelfde discussie steeds weer opnieuw gevoerd; gaat de lichamelijke opvoeding nu over het beter leren bewegen of is het bewegen een moderne variant op de levertraan en daarmee goed voor alles wat we onze kinderen toewensen: fitheid, gezondheid, sociaal handig gedrag, zelfvertrouwen en het ontwikkelen van een unieke beweegidentiteit. Het lijkt inderdaad ook een lastige vraag: bewegen als doel of bewegen als middel? Maar het is een onzinnige vraag en berust mijns inziens op iets wat we in de filosofie een categoriefout noemen; Bewegen is namelijk iets dat je doet, niet iets dat je hebt of in kunt zetten. Het maakt de doel/middelvraag overbodig,
bewegen in de gymles bedient beide heren immers gewoon tegelijkertijd.