Alleen ga je sneller, samen kom je verder!
een onderzoek naar de organisatorische verenigbaarheid van twee identiteiten in de sport
Vanuit één organisatie trachten de KNLTB en de NPB padel beter te positioneren. Dit moet bijdragen aan de groei van de padelsport. Ondanks het feit dat de fusie voor zowel de KNLTB als de NPB een stap vooruit moet zijn, vrezen zowel padellers als tennissers dat hun sport gaat ondersneeuwen bij de andere sport. Om dit te voorkomen worden beide sporten op een eigen manier gepositioneerd (KNLTB, 2020-B). Ondanks de interne scheiding van de twee sporten, is het probleem dat padel sinds de fusie door veel mensen over één kam geschoren wordt met tennis en dus dat padel ‘vertennist’ wordt. Het is dus voor de buitenwereld niet duidelijk hoe padel haar eigen organisatie-identiteit ontwikkelt en behoudt zonder dat het verdwijnt binnen het tennis. Dit is voor de KNLTB een probleem, omdat dit niet het geval is volgens Algemeen Directeur Erik Poel en Technisch & Commercieel Directeur Jacco Eltingh.
Om het onderscheidende vermogen van beide sporten te achterhalen heeft de onderzoeker ten doel gesteld inzicht te verkrijgen in de betekenissen die de bestuurder, het management en uitvoerenden geven aan de verenigbaarheid van twee sport organisatorische-identiteiten binnen de KNLTB. Op basis van vier deelvragen is er een antwoord geformuleerd op de centrale vraag van dit onderzoek. De vier deelvragen en centrale vraag zijn beantwoord door middel van een literatuurstudie, semigestructureerde interviews met vijf leden van de directie en het bondbestuur, vier focusgroep interviews met uitvoerenden medewerkers en interviews via de mail met vijf managers. Om de betekenissen van de respondenten in kaart te brengen is het organisatie-identiteitsmodel van Hatch & Schultz (2002) toegepast. Volgens hen is organisatie-identiteit een relationeel construct dat gevormd wordt door interactie met anderen. Daarnaast is organisatie-identiteit een dynamisch proces dat wordt beïnvloed door het imago en de cultuur van de organisatie. Door deze dynamiek te onderzoeken zijn de mismatchen tussen het imago en de cultuur inzichtelijk gemaakt. Hiermee kunnen de heersende identiteitsvraagstukken van de KNLTB worden aangepakt.
Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt dat zowel de KNLTB als de NPB het belang van de fusie inzagen. In gezamenlijk overleg zijn de fusieonderdelen bepaald. Ook zijn in gezamenlijke overeenstemming de fusieknelpunten opgelost door het doen van concessies. Na het tekenen van de fusieovereenkomst heeft de KNLTB verschillende organisatieaanpassingen gedaan om padel naast tennis te kunnen laten functioneren. Hiervoor heeft de KNLTB padelmedewerkers in dienst genomen. Ook heeft de KNLTB padel op een eigen manier gepositioneerd en kent padel een eigen groeistrategie. Wanneer wordt gekeken naar de praktijk van tennis en padel dan stellen de respondenten dat zowel padel als tennis een eigen organisatie-identiteit kent, met een daarbij horende cultuur en imago. Zo stellen de medewerkers dat het imago van de KNLTB op het gebied van tennis wordt gekenmerkt als stoffig, traditioneel en gevestigd. Daarnaast zou het imago van de KNLTB op het gebied van padel worden gezien als een jong, vernieuwend en in ontwikkeling. Hierbij wordt KNLTB cultuur gekenmerkt door gezamenlijke beleidsvoering, innovatief werken, professionele werken op het gebied van tennis en de zoekende werkwijze op het gebied van padel. Volgens de respondenten kunnen de organisatie-identiteiten van padel en tennis juist goed naast elkaar functioneren omdat ze een positieve invloed hebben op elkaar. Zo dient padel als proeftuin voor de ontwikkeling van tennis en wordt de kennis van tennis ingezet voor de ontwikkeling van padel. Ondanks het feit dat de padel en tennis goed samengaan stellen de respondenten dat niet alle kenmerken van tennis en padel verenigbaar zijn. Zo zijn verschillende kenmerken van topsport en leraren inhoudelijk niet verenigbaar.
Uit dit onderzoek kan worden vastgesteld dat de bestuurders, het management en de uitvoerenden medewerkers van de KNLTB het samengaan van de organisatie-identiteiten van tennis en padel omschrijven als succesvol. De organisatie-identiteiten kunnen naast elkaar functioneren doordat beide de sporten een onderscheidende identiteit hebben, met een eigen geschiedenis en kenmerken, en in een andere levensfase zitten. Waar tennis volledig gevestigd is in de maatschappij, is padel zich aan het ontwikkelen en langzaam aan het vestigen in de maatschappij. De strategie van padel vraagt daarom om andere focusgebieden dan bij tennis. Dit zorgt ervoor dat er nauwelijks tegenstrijdigheden zijn tussen tennis en padel. De bestuurders, het management en de uitvoerenden medewerkers onderkennen dat beide sporten hun eigen weg naar Rome hebben. Om deze weg te kunnen bewandelen hebben de sporten aan de ene kant elkaar nodig, maar aan de andere kant dienen ze hun eigen weg te gaan.
Op basis van het antwoord op de centrale vraag zijn er vijf aanbevelingen opgesteld voor de KNLTB. De eerste aanbeveling is het veranderen van het gedrag van de organisatoren van tenniscompetities en tennistoernooien door meer draagvlak te creëren voor de veranderingen. Hierdoor ontstaat de verkeerde impressie van de KNLTB over het innoveren van het tenniswedstrijdaanbod. De tweede aanbeveling is het oppoetsen van het ‘oude’ imago van tennis. Door de kracht van sociale media in te zetten kan de KNLTB het imago van tennis proberen te veranderen van een sport voor alleen oudere mensen, naar een sport voor zowel jonge als oude mensen. De derde aanbeveling is de kracht van sociale media benutten om het imago van tennisevenementen te verbeteren. Door de reputatie van tennisevenementen ontstaat er een verkeerde impressie van de KNLTB tennisevenementen. De vierde aanbeveling heeft betrekking op het doen van verdiepend onderzoek tegen de verkeerde reflectie van de organisatiestructuur. Op dit moment hebben de KNLTB-medewerkers namelijk het idee dat de leden en verenigingen de KNLTB zien als top-down organisatie met allerlei regels. Uit eerder onderzoek van de KNLTB blijkt echter dat de leden en verenigingen dit niet zo zien. De laatste aanbeveling is het delen van de resultaten van dit onderzoek met de externe actoren van de KNLTB ter weerlegging van het ‘vertennissen’ van padel.