Samenwerking, dialoog en zelforganisatie als kiemen van een positieve sportcultuur

Samen werken aan een positieve sportcultuur 
Sporten levert tal van mooie momenten op en biedt plezier aan veel beoefenaars. Toch kan sport voor sommigen ook een onsportieve, ongewenste of grensoverschrijdende ervaring zijn. Daarbij gaat het niet alleen om onsportiviteit en grensoverschrijdend gedrag, maar ook is te denken aan matchfixing, racisme, discriminatie en criminele inmenging.  Onder het containerbegrip ‘positieve sportcultuur’ zijn verschillende onderwerpen te plaatsen die in het boek met de titel ‘Samenwerking, dialoog en zelforganisatie als kiemen van een positieve sportcultuur’ nader zijn onderzocht.

Positieve sportcultuur in volle breedte 
Een positieve sportcultuur heeft betrekking op een plezierige, eerlijke, veilige en zorgeloze sportervaring van leden en bezoekers op een sportvereniging. Dit realiseren gaat niet vanzelf, maar vraagt om aandacht van verschillende betrokkenen, de verenigingsbestuurder, trainers/ coaches, ouders/ verzorgers en scheidsrechters. Kortom, de belangrijkste actoren binnen de sportverenigingen zelf. Daarnaast hebben verenigingen vaak ondersteuning nodig van sportprofessionals als clubkadercoaches en verenigingsondersteuners. De thematiek van een positieve sportcultuur is zo divers dat een overall aanpak vaak lastig is. Immers, bijdragen aan een pedagogisch sportklimaat vraagt om een andere aanpak en expertise dan bijvoorbeeld criminele inmenging of het tegengaan van racisme.

In dit boek geven wordt een beeld gegeven van wat verenigingsbestuurders, coaches, trainers, ouders, vrijwilligers en andere actoren zoal doen om een plezierige, eerlijke en veilige sport te realiseren en ook welke barrières ze hebben moeten overwinnen. Dit wordt behandeld via de volgende negen thematische hoofdstukken:

1. Op weg naar een positieve sportcultuur op sportverenigingen
2. Van waarden en normen in de sport naar ‘positieve sportcultuur’
3. Een gokje wagen op de sportvereniging
4. Roeien met de riemen die je hebt – de aanpak van seksueel grensoverschrijdend gedrag bij roeiverenigingen
5. Sportdeelname en ervaren racisme etnische minderheden
6. Lhbt+-acceptatie op de sportvereniging, horen daar grappen bij?
7. Sportverenigingen als locaties voor criminele inmenging
8. Jeugdontwikkeling voorop – een pedagogisch sportklimaat voor ieder kind
9. Sportief en onsportief wedstrijdgedrag in de amateurteamsport: bestaat er een gerichte aanpak?

Handvatten om verenigingen te ondersteunen 
De hoofdstukken laten zien dat er al langere tijd een transitie gaande is richting een veilige en integere sport, en dat sportverenigingen dit niet alleen kunnen. In het slothoofdstuk wordt de balans opgemaakt en zeven zogenoemde ondersteuningsstrategieën aangereikt die door partijen buiten de sportverenigingen zijn in te zetten. Met de inzichten en de geboden handvatten moet het mogelijk zijn de komende jaren nog gerichter te gaan voor een positieve sportcultuur.

Neem voor meer informatie contact op met Vidar Stevens (v.stevens@uu.nl) of Johan Steenbergen (j.steenbergen@mulierinstituut.nl).