Innovatief vermogen van sportaanbieders

In het Nationaal Sportakkoord is de vitaliteit van sportaanbieders een speerpunt. Van alle sportaanbieders wordt een grotere betrokkenheid verwacht bij maatschappelijke opgaven en wordt hun innoverend vermogen gestimuleerd.

In dit factsheet zijn de resultaten beschreven van peilingen in het najaar van 2019 naar het innovatief vermogen van drie groepen sportondernemers (zwemaanbieders, paardensportaanbieders en fitnessondernemers) en sportverenigingen1.

Het doel is inzicht te verkrijgen in de mate waarin de aanbieders in staat zijn innovatief sportaanbod te realiseren, klaar zijn voor de toekomst en uitdagingen of behoeften aan ondersteuning ervaren.

Eind 2019 zijn 468 ondernemers in de genoemde takken van sport bevraagd, uitgevoerd door het Mulier Instituut in samenwerking met NL Actief, de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra (FNRS) en de Nationale Raad Zwemveiligheid (NRZ), en 405 sportverenigingen, uitgevoerd via het verenigingspanel van het Mulier Instituut.

De resultaten worden gepresenteerd in twee factsheets. Dit eerste factsheet, 2020/42, gaat in op de houding die ondernemende sportaanbieders hebben wat betreft openheid richting omgeving en eigen leden. Het tweede factsheet, 2020/43, heeft aandacht voor de mate waarin sportaanbieders (ondernemers en verenigingen werden op dezelfde manier bevraagd) bezig zijn met en toegerust zijn voor verandering en innovatie.

Enkele resultaten van dit factsheet 2020/42 zijn:

• 80 procent van de ondernemers die sport aanbieden (fitnessaanbieders, paardensportaanbieders en zwembaden en -scholen) voelt een verantwoordelijkheid voor maatschappelijk ondernemerschap. Er is een positieve samenhang tussen de mate waarin de ondernemers een maatschappelijke verantwoordelijkheid voelen en de mate waarin deze organisaties bezig zijn met het doorvoeren van innovaties.
• Gemiddeld is 70 tot 80 procent van de verschillende sportaanbieders (ondernemende aanbieders en sportverenigingen) gericht op enige vorm van innovatie. Fitnesscentra zijn het meest innovatiegericht en sportverenigingen het minst. De meerderheid van de organisaties die zich op innovaties richten, doet dit nog niet erg intensief.
• Er zijn verschillende typen innovatie mogelijk. In het onderzoek wordt onderscheid gemaakt tussen productinnovatie, organisatorische innovaties en sociale innovaties. Sportaanbieders richten zich het vaakst op productinnovatie.
• Veel voorkomende manieren van innovatie zijn creatieve manieren van promotie en gebruik van sociale media, kwaliteitsverbetering door (bij)scholing, het optimaliseren van processen en het bevragen van klanten over wensen en behoeften. Dit zijn vrij gematigde manieren van innoveren. Meer vergaande manieren van innoveren, zoals het aanbieden van flexibele diensten, technologische vernieuwingen of aanboren van alternatieve financieringsbronnen noemt men minder vaak.