Antidopingbeleid in de Nederlandse topsport

Het ministerie van VWS heeft het Mulier Instituut gevraagd onderzoek uit te voeren naar de mate van dopinggebruik in Nederland en de kennis van, houding over en het gedrag ten aanzien van het antidopingbeleid onder topsporters. 

De meting is uitgevoerd onder topsporters met status (n=182) en voormalig statustopsporters, waaronder nog actieve topsporters zonder status (n=43) en oud-topsporters (n=107).

De belangrijkste conclusies uit het onderzoek zijn:

• Topsporters hebben toenemend vertrouwen in een ‘schone sport’ op nationaal niveau. Het aandeel topsporters dat beïnvloeding van de uitslagen van nationale topsportevenementen door dopinggebruik realistisch acht daalde van 18% in 2015 naar 6% in 2019. Bij de uitslagen van internationale topsportevenementen worden (nog steeds) meer vraagtekens geplaatst.
• Driekwart van de topsporters zijn van mening dat de dopingregels nodig zijn om een eerlijke kans te krijgen om te presteren in hun sport.
• Ondanks de onderkenning van het belang van het antidopingbeleid vindt één op de vijf topsporters de impact van de dopingregels op zijn/haar persoonlijke leven te groot.
• Het gemiddeld aantal dopingcontroles per jaar is licht gestegen (gemiddeld 2,6 in 2015 en 3,1 in 2019).
• Topsporters onderkennen de noodzaak van het whereaboutssysteem, maar hebben kritiek op de werking van het huidige systeem.
• De bekendheid met het aanvragen van dispensatie voor medicijngebruik is groot (91%); er is een afname van de daadwerkelijke aanvragen (25% in 2015 en 14% in 2019).
• Huidige topsporters zijn minder negatief over het gebruik van medicijnen zonder medische noodzaak dan oud topsporters.
• Het gebruik van geteste voedingssupplementen is hoog (90%).