Playing gender, religion and ethnicity

In Nederland gaan steeds meer meiden voetballen, zowel bij officiële clubs als in andere, meer ‘ongeorganiseerde’ sportruimten zoals speelveldjes en voetbalpleintjes. In haar proefschrift onderzoekt Kathrine van den Bogert hoe gender, religie, en etniciteit als categorieën van verschil een rol spelen in de voetbalparticipatie van meiden tussen 10 en 20 jaar oud.

Het promotieonderzoek is gebaseerd op tien maanden etnografisch onderzoek op voetbalpleintjes en bij een meidenvoetbalcompetitie in de Haagse Schilderswijk, waar voornamelijk Marokkaans-Nederlandse meiden met een moslimachtergrond voetballen.

Van den Bogert laat zien dat ondanks het toenemend aantal meiden in voetbal, publieke voetbalpleintjes in Nederland zoals Cruyff Courts en trapveldjes, nog steeds vooral ingevuld worden als een ruimte van, voor, en door jongens en mannen. De meiden in dit onderzoek gaan dit idee actief tegen door de publieke voetbalruimte in hun wijk op te eisen en hun eigen meidenvoetbalcompetitie te organiseren.

De motivatie van moslimmeiden om in een specifieke meidenvoetbalcompetitie te spelen is, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, niet primair gerelateerd aan religieuze overtuiging en hun religieuze achtergrond, maar aan het feit dat meiden nog steeds niet altijd de ruimte krijgen van jongens op publieke voetbalpleintjes.

Ook toont Van den Bogert aan dat zowel in publieke debatten als in wetenschappelijk onderzoek, de voetbalparticipatie van meiden met een moslimachtergrond altijd aan ‘islam’ wordt gekoppeld, terwijl uit de ervaringen van de voetbalmeiden zelf blijkt dat een islamitische achtergrond voor henzelf helemaal niet zo belangrijk is op het voetbalveld.

De auteur pleit er daarom voor jongeren met een moslimachtergrond niet alleen vanuit een religieuze optiek te benaderen en bestuderen, maar juist ook vanuit activiteiten die niet expliciet religieus zijn, zoals het spelen van voetbal.