Senior step study

Verminderde mobiliteit levert een verhoogd risico op vallen en vallen vermindert weer de mobiliteit en actieradius van ouderen. Deze vicieuze cirkel maakt het belangrijk om ouderen de mogelijkheid te geven meer verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen ‘val- en mobiliteit gerelateerd welbevinden’, mits dit voor hun goed en veilig te doen is. Een startpunt kan zijn om de oudere zelf de mogelijkheid te geven om snel veranderingen in mobiliteit te meten en op die manier een verhoogd valrisico aan te zien komen door vroege waarschuwingssignalen. Echter, dit zelf managen van het valrisico en dus de mogelijkheid om relevante veranderingen in mobiliteit te identificeren is alleen haalbaar met een instrument waarmee ouderen simpel, snel en betrouwbaar hun mobiliteit kunnen meten en dat daarnaast ook nog toekomstig vallen kan voorspellen.

Persoonlijke zelfmanagementinterventies zijn essentieel voor een verbetering van zorg, welzijn en wonen in een vergrijzende en steeds mondiger wordende samenleving. In de nabije toekomst moeten clinici en onderzoekers hun focus verleggen van het alleen maar zorgen voor en onderzoeken van een patiënt, naar het actief stimuleren en het in staat stellen van de patiënt om actief met zijn/haar gezondheid aan de slag te gaan en dit ook zelf te evalueren. Verscheidene innovatieve instrumenten worden op dit moment ontwikkeld voor het zelfmanagement van vallen en het onder controle krijgen, en zo mogelijk verminderen, van het valrisico. De ontwikkelde loopmeter is daarvan een innovatief en bruikbaar voorbeeld, en het zal niet lang duren voordat veel meer van deze instrumenten beschikbaar komen in de reguliere gezondheidszorg. Kortom, interventies met en onderzoek van zelfmanagementstrategieën bij ouderen hebben de toekomst. Dit proefschrift probeert een zekere eerste stap op dit terrein te zetten, zonder in methodologische valkuilen te trappen.