Zelfsturende teams in tijden van een organisatietransformatie
de invloed van werken in zelfsturende teams op de betekenisgeving van medewerkers die een organisatietransformatie doormaken
In dit onderzoek wordt op kwalitatieve wijze onderzoek gedaan naar de betekenisgeving van medewerkers aan een organisatietransformatie in de vorm van een fusie. Daarbij wordt gekeken wat de gevolgen zijn van werken in zelfsturende teams gedurende dit veranderproces. De onderzoeksgegevens zijn verkregen uit observaties en elf semigestructureerde interviews afgenomen bij werknemers afkomstig van beide voormalige organisaties. Er is onderzocht in welke mate de bedrijfscultuur onder de werknemers transformeert richting een vorm die bij de doorgevoerde structuurverandering past en hoe het werken met zelfsturing hier invloed op heeft. Volgens de literatuur verloopt een corporate transformatie namelijk in twee fasen, waarbij de eerste een abrupte structuurverandering plaatsvindt (“bold strokes”), gevolgd door een verandering in de bedrijfscultuur (“long marches”) (Kanter, 1992). Voor dit laatste proces is volgens Homan (2006) een gemeenschappelijke betekenisgeving aan de transformatie van belang, die gefaciliteerd wordt door het creëren van ruimte voor interactie. In het nieuw geformeerde Kenniscentrum Sport wordt deze interactie gecreëerd door het organiseren van het werk in zelfsturende teams. Deze zelfsturende teams hebben een volledige verantwoordelijkheid voor de productie van een goed, binnen duidelijk afgebakende kaders. Uit de onderzoeksgegevens van de studie bij het Kenniscentrum Sport blijkt dat wanneer deze duidelijke afbakening ontbreekt, het organiseren van het werk door middel van zelfsturing leidt tot onduidelijkheid, een verhoogde ervaren werkdruk en fragmentatie van het werk. Deze factoren leiden op hun beurt tot een afname in interactie, wat nadelig is voor het gezamenlijke proces van betekenisgeving.