Dropout in de sport

Dropout in de sport wordt al jaren erkend als probleem voor sportclubs en sportbonden. Sporters geven vaak als reden aan dat ze geen lol meer hebben in hun sport, of andere dingen interessanter gaan vinden. De doeloriëntatie van de sporters lijkt een belangrijke rol te spelen, evenals de omgang met de coach. De ouders en leeftijdgenoten hebben invloed op beslissingen over dropout die sporters maken. Ook de manier waarop sporters gecommitteerd zijn aan de sport, of ze zich gedwongen voelen of dat ze zich echt aangetrokken voelen tot de sport is een factor van invloed. Daarnaast is de ontwikkelingsroute, hoe vroeg een sporter begint met deliberate practice, een mogelijke oorzaak waarom sporters soms vroegtijdig afhaken. De oorzaken voor meisjes en jongens zijn gedeeltelijk verschillend. Dit kan te maken hebben met het expectancy value model. Dit model verklaart waarom meisjes in de puberteit vaker stoppen met hun sport dan jongens; ze hechten door sekserollen en stereotypen minder waarde aan goed zijn in sport dan jongens. Sowieso lijkt het zo te zijn dat met name in de puberteit sporters andere dingen interessanter gaan vinden en daarom eerder stoppen met hun sport. Ze kunnen in de puberteit een kostenbaten analyse maken waar ze in de jaren daarvoor verstandelijk nog niet toe in staat waren. Dit wordt de social exchange theory genoemd.