De rol van de externe en de emotionele eetstijl bij het vormen van implementatie intenties

Eerder onderzoek toonde aan dat het vormen van een implementatie intentie (II) kan zorgen voor onder andere gezonder snack- en sportgedrag. In de huidige studie formuleerden deelnemers een II gericht op externe cues en een doelintentie (DI) binnen een within-subject design. Aangezien individuen met een externe eetstijl eten in reactie op externe voedselcues zouden zij meer baat kunnen hebben bij II’s die gericht zijn op externe cues. Individuen met een emotionele eetstijl eten in reactie op interne cues. Verwacht werd dat de externe eetstijl een betere voorspeller zou zijn van de effectiviteit van II’s dan de emotionele eetstijl bij het implementeren van gezonde snackgewoontes. Tijdens deze studie hielden 35 vrouwelijke deelnemers vijf weken lang een snack- en sport dagboek bij via hun telefoon. Met behulp van de Dutch Eating Behavior Questionnaire werden de eetstijlen gemeten. Daarnaast werd de gewoontesterkte voor en na het initiëren van de DI en II gemeten met behulp van de Self Report Habit Index. In de context van het algehele project Healthyways werd bovendien verwacht dat gezond snack- en sportgedrag vaker uitgevoerd zou worden na het vormen van een II dan na het vormen van een DI. Daarnaast werd verwacht dat individuen vaker volgens hun als-dan plan gezond gedrag uitvoeren dan volgens hun doelintentie. Er werd echter geen verschillend effect gevonden van II’s en DI’s. Gezond gedrag werd tegenstrijdig aan de verwachting vaker uitgevoerd volgens doelintentie dan volgens als-dan plan. Tot slot bleek de externe eetstijl geen voorspeller van de effectiviteit van II’s. Vervolgonderzoek met aanpassingen in de opzet is van waarde om meer inzicht te krijgen in de effectiviteit van II’s.