De zelfbewuste, gedisciplineerde atleet

Het bevorderen van zelfregulatie bij sporttalent krijgt steeds meer aandacht. Zelfregulatie is een proces van reflecteren, doelen stellen, plannen, monitoren en evalueren. Er is echter nog nauwelijks onderzoek gedaan naar hoe een traject ter bevordering van zelfregulatievaardigheden bij sporttalenten invloed heeft op deze talenten en hun trainers. Dit onderzoek geeft inzicht in de ervaringen van triatleten en trainers met een zelfregulatie traject en analyseert welke rol de organisatorische context hierin speelt. Het onderzoek heeft een interpretatief constructivistisch perspectief. Er is een 16 weken durend zelfregulatie traject opgezet en uitgevoerd binnen het talentontwikkelingsprogramma van de Nederlandse Triathlon Bond. Aan dit traject namen vier atleten, twee trainers en één onderzoeker deel. Om de ervaringen te achterhalen zijn er gedurende het traject diepte-interviews gehouden en participatieve observaties uitgevoerd. Uit de analyse kwam naar voren dat de organisatorische context belemmerend leek te werken voor het zelfregulatie traject. De organisatorische context had een disciplinerende werking op zowel atleten als trainers en schepte in dit onderzoek niet het klimaat waarin atleten snel aan de slag gingen met hun eigen ontwikkeling. Het zelfregulatie traject leidde er wel toe dat atleten zich meer bewust werden van hun positie binnen het trainingscentrum. Deze bewustwording was er echter niet op metaniveau want het centrale organisatorische systeem werd door geen van de atleten ter discussie gesteld.