Met kennis van gedrag beleid maken

Dit rapport gaat in op de vraag wat de relevantie is van de nieuwe kennis voor de beleidsvorming van de overheid. Daarbij komt ook de vraag aan de orde hoe ‘het gedragswetenschappelijke perspectief’ kan worden verankerd in de processen van de overheid. Is het bijvoorbeeld een goed idee een speciale gedragseenheid op te richten? Bovendien staat de WRR stil bij mogelijke normatieve bezwaren tegen het instrument nudging. Hoe ernstig moeten we die bezwaren nemen? Ook werpt de raad nieuwe vragen op. Kunnen mensen wel altijd goed omgaan met de vele keuzes die tegenwoordig op hen afkomen? En zo nee, welke beleidsconsequenties zou de overheid daaraan kunnen verbinden?