Muscle and bone in training

Door de verhoogde levensverwachting in de westerse samenleving zijn er steeds meer mensen die aan osteoporose (aandoening gekenmerkt door een verlaagde botdichtheid) en sarcopenie (leeftijdsgebonden verlies van spiermassa en -kwaliteit) leiden. Naast de verminderde spiermassa en -kracht, is ook het oxidatieve vermogen (uithoudingsvermogen) van de spier aangedaan. Deze leeftijdsgebonden veranderingen in skeletspieren kunnen het uitvoeren van dagelijkse activiteiten bemoeilijken en kunnen leiden tot een verhoogd valrisico. De combinatie van lage botdichtheid en verhoogd valrisico zorgt voor een verhoogd fractuurrisico in ouderen. Aangezien breuken bij ouderen geassocieerd worden met een verhoogde morbiditeit en mortaliteit, is het belangrijk om de achteruitgang van spierfunctie (zowel maximale spierkracht als -uithoudingsvermogen) en botmassa tegen te gaan. Dit kan bereikt worden door middel van training. Het doel van dit proefschrift was dan ook om te onderzoeken 1) of in ouderen parameters voor fysiek functioneren gerelateerd zijn aan botkwaliteit en fractuurrisico en 2) of het mogelijk is om zowel spierfunctie (maximale spierkracht en spieruithoudingsvermogen) als botmassa te verhogen door middel van een combinatietraining van piekvermogen- en duurtraining. Deze kennis zou kunnen bijdragen aan het optimaliseren van trainingsprogramma’s om zo de gezondheid van het spierskeletstelsel te behouden en/of te verbeteren. Bovendien zou het eerste onderzoek uit dit proefschrift bij kunnen dragen aan het identificeren van ouderen met een verhoogd fractuurrisico, een groep die het meeste baat zouden hebben bij een trainingsinterventie.