Balanceren tussen broosheid en maakbaarheid

In dit artikel is de vraag leidend waarom co-creatie strategieën relatief weinig worden gebruikt terwijl het door velen omarmd wordt als logisch en gewenst. Welke opvattingen en waarden worden hierdoor ter discussie gesteld zodat managers weliswaar praten over co-creatie maar in de toepassing niet verder komen dan implementatie? Waarom volhardt men in implementatiestrategieën terwijl die een faalkans van rond de 70% blijken te hebben. Waarom is de ontwikkeling van co-creërend veranderen toch zo moeilijk?