Beweging in beleid/beleid in beweging

Sport en beweging zijn niet meer weg te denken uit onze samenleving. Waar sport vroeger eerder een maatschappelijk randfenomeen was, vormen sport en beweging nu een manifest onderdeel van de sociale werkelijkheid. Dit impliceert dat ook vanuit beleidsperspectief sport en beweging steeds meer aandacht krijgen. De overheid voert een sportpromotiebeleid, ondersteunt sportverenigingen, verstrekt subsidies voor de bouw van sportaccommodaties, financiert topsport, zorgt voor een wettelijk kader, enzovoort. Kortom, sport- en bewegingsbeleid vormen een centrale zorg van de overheid. Er staat dan ook heel wat op het spel. Sport en beweging worden als waardevolle vormen van vrijetijdsbesteding beschouwd en leiden tot maatschappelijke ontplooiing. Maar er is meer. Sport wordt ook veelvuldig ingezet om andere beleidsdoelstellingen te verwezenlijken, zoals het bevorderen van de volksgezondheid of het creëren van sociale samenhang. Sportbeleid wordt daarnaast ook onder meer als instrument voor politieke propaganda gebruikt, of als middel om internationaal prestige te verwerven. De overheid is onmisbaar voor het sport- en bewegingsveld, maar omgekeerd maakt de overheid ook zelf dankbaar gebruik van deze sector. In dit boek wordt de rol van de overheid met betrekking tot sport en beweging geëxpliciteerd en verduidelijkt, en waar nodig en wenselijk ook in vraag gesteld. Hierbij wordt aandacht besteed aan hoe het beleid tot stand komt en over welke instrumenten de overheid beschikt om de vooropgestelde beleidsintenties te verwezenlijken. Zowel topsport, breedtesport als andere vormen van bewegingscultuur komen aan bod. Centraal staat het argument dat beleid maken, om het maken van keuzes gaat.