Tussen afkomst en toekomst

Het afgelopen decennium heeft zich een koersverandering in het integratiebeleid voltrokken. Onder het motto ‘niet afkomst maar toekomst’ is het etnisch-specifieke beleid ingeruild voor een achterstandsbeleid dat niet gebaseerd is op etnische achtergronden. De vraag die daarmee onherroepelijk op de overheid afkomt, is welke consequenties dit heeft voor de manier waarop de overheid etnische groepen categoriseert en registreert. In dit advies voert de Raad een aantal zwaarwegende argumenten aan voor het feit dat de huidige categorisering door de overheid in ‘autochtoon’, ‘westers allochtoon’ en ‘niet-westers allochtoon’ aan revisie toe is. Die argumenten houden verband met de legitimiteit van de categorisering, met het veranderde inzicht in de betekenis van die categorisering voor beleid en met de grenzen van overheidsbevoegdheden. Het staat iedereen in de samenleving vrij om te spreken in etnische termen. Voor de overheid zijn er echter duidelijke begrenzingen, zeker nu het integratiebeleid van karakter is veranderd.